Koenraad Goudeseune legt zijn pas verschenen bundel ‘Merkwaardige producten’ met ijzingwekkende precisie onder de loep. Wie gaat daar nog overheen?
MERKWAARDIGE PRODUCTEN
De zevende bundel alweer van Koenraad Goudeseune. Merkwaardige producten, een aan de wiskunde ontleende titel die verder weinig zegt over de strekking van ’s mans poëzie. Uitgegeven door het Nederlandse Douane. Een lijvige bundel, het dient gezegd. Het Gentse literatuurfenomeen zit bepaald niet stil en wie hem een beetje op Facebook volgt, wordt soms dagelijks de oren gewassen met nieuwe gedichten, of met gedichten die hij al eerder postte en waarvoor hij andermaal duimpjes wil oogsten. Een kleine honderddertig gedichten telt deze nieuwe worp, waarvan 34 sonnetten. Nou ja, sonnetten? De gedichten uit het eerste luik van deze nieuwe bundel ogen inderdaad qua vorm als sonnetten, maar heel veel laat Goudeseune zich niet gelegen liggen aan wat verder een sonnet onderscheidt van een vrij vers. Een strak rijmschema bespeuren we er niet in. De man neemt genoegen met af en toe een binnenrijm. En het is veelal vruchteloos zoeken naar het kantelmoment, de volta, nog zoiets wat een sonnet een sonnet maakt en waarvoor het bij Goudeseune helaas aan aandacht of aan kunde ontbreekt. Zoals ook de achterflap stipuleert: ‘Hij, Goudeseune, geeft geen raadsels op ()’. Geen enkel gedicht uit deze bundel vereist een tweede lezing, alles is meteen duidelijk. Dat mag jammer heten, want zodra je op alles je vinger kunt leggen, ontbreekt het dat soort gedichten aan mysterie en nodigt het werk niet uit het te koesteren.
Liefde voor een veel jongere vrouw is vaak dit:
aan een open deur hangt een bordje met daarop: gesloten.
Of:
Gisteren, op de Gentse Feesten, zag ik een meisje
dat van heavy metal houdt en aan het huilen was.
Duidelijke taal die ook een kind begrijpt en na lezing waarvan niks overblijft dat blijft zingen, zoals bij heuse poëzie. Geen woord teveel, dus. Goudeseune maakt het de poëzierecensent bepaald niet moeilijk. Nooit eerder in mijn carrière kon ik met één lezing volstaan. Geen enkel gedicht stelde me inhoudelijk voor problemen. Hij haakt ook te opzichtig naar instemming, empathie met het opgeroepen gevoel. De lezer wordt nergens uitgedaagd iets anders dan ontgoocheling, verbittering en melancholie te voelen. Daar is de wereld reeds vol van, dank u. Het boekje werd erg verzorgd en smaakvol uitgegeven. We kijken dan ook uit naar wat uitgeverij Douane nog verder in de aanbieding heeft.
Koenraad Goudeseune